زندگینامه شهید اسدالله احمدى شاهرخت
شهید اسدالله احمدى شاهرخت در روستای شاهرخت از توابع شهرستان زیرکوه ، به تاریخ 7/1/1344 ومطابق با 21 ماه مبارک رمضان ، با سیمائی نورانی دیده به جهان گشود . دوران تحصیلات ابتدائی در روستای زادگاهش به گونه ای سپری شد که او دانش آموزی ممتاز وبسیار علاقه مند به تحصیل بود ، بطوریکه علم آموزی مایه آرامش روح وجانش بود . اخلاق وعلم آموزی وی برای همکلاسیهایش الگو و نمونه بود . بعد از اتمام تحصیلات ابتدائی ، با توجه به علاقه شدیدش برای کسب معارف و مسائل دینی واسلامی ، وارد حوزه علمیه روستای زهان شد و علیرغم اینکه در زمان رژیم سفاک پهلوی ، روی خوش به حوزه و طلاب علوم دینی نشان داده نمی شد ، با این وجود ، با گامهای استوار و عزم آهنین به راهی که در آن قدم نهاده بود مطمئن تر و محکمتر به جلو می رفت . دو سال را در حوزه علمیه روستای زهان ، به فراگیری علوم دینی پرداخت و چهار سال علوم حوزوی را در مشهد فرا گرفت . در طول مدت چهارسال در مشهد ، به تعداد 5 دفعه به جبهه رفت . اولین بار در عملیات شکست حصر آبادان شرکت نمود و بار دوم در عملیات پیروزمند طریق القدس و آزادسازی بستان شرکت کرده و از ناحیه ساق پا مجروح شد . مدت شش ماه ، با تحمل درد و رنج مجروحیت و صیقل یافتن روح و روانش ، برای رسیدن به کمال مطلوب ، دو مرتبه دیگر نیز جراحاتی سطحی برداشت و کسی از آن خبر دار نشد . شهید عزیز ، علاوه بر محافظت ازسنگر جنگی با دشمن بعثی ، به سنگر علم ودانش نیز بها می داد وهمزمان به تحصیلش نیز می پرداخت . در عملیاتهای رمضان و مسلم بن عقیل نیز به عنوان بسیجی شرکت نمود . در وظیفه اصلی خود ، یعنی تبلیغ و ارشاد نیز موفق بود و در ماههای رمضان و محرم ، به روستاها می رفت و مبلغی کوشا برای اسلام بود . سر انجام در پنجمین دفعه اعزام به جبهه ، به عنوان نیروی تبلیغات گردان و رزمنده ای ساده از لشکر 5 نصر ، در عملیات پیروزمندانه والفجر4 شرکت نموده و تا قلب دشمن در منطقه پنجوین عراق تاخت و تاز کرد و روز بیست وهشتم آبانماه سال 1362 ، بر اثر اصابت ترکش ، طاقت ماندن از کف داد و عاشقانه به سمت معبود پر کشید . وصیت نامه اش شوق پرواز را اینچنین وصف می کند : اكنون يقين دارم كه مكتب اسلام مستحق‌ترين مكتبى است كه سزاوار پيروى و اطاعت است تا انسانها را از درياهاى جهل و ظلمت به وادى نور و علم رهنمون سازد و انسانها را به نهايت مقصود يعنى الله ( خدا ) برساند .
صلابت گفتارش و یقین به حرکت در راه خدا ، در جای جای وصیتش به چشم می خورد : اى ملت غيوركه هر روز چندين لاله به خون تپيده و جوان خونين چهره را بر بازوان پر قدرت خود حمل مى‌نمائيد ، مطمئن باشيد كه گلبرگ خون سرخ شهيدان روزى برخواهد شكفت و ميوه خواهد داد و همچون سيلابى خروشان تمامى خار خاشاكها ، جباران ، خون آشامان ، آدمكشان و ظالمان را از سر راه بر خواهد داشت و انسانها را به مرحله نهائى و ابدى سعادت پيوند خواهد داد و مطمئن باشيد كه شما مستضعفين با نصرت خداوند خواهيد توانست با نثار جان و مال و فرزند پرچم خونين لا اله الا الله را بر فراز كاخ سپيد واشينگتن و كاخ كرملين ( مسكو ) و برفراز كليه كاخهاى عياشان و باده نوشان ضد بشر و بالاخره بر بلنداى تمامى كره خاك به اهتزاز درآورده و به حاكميت اسلام و قرآن تحقق عينى بخشيد و بدانيد كه تا از ولايت فقيه و علماء عظام و روحانيون متعهد اطاعت مى‌كنید هيچگونه شكست و نوميدى شما را فرا نخواهد گرفت .
گفتارش سراسر عشق به خدا ، جلوه معشوق و عشق به راه انبیاء و اوصیاء است : و اما خودم متأسفم از اينكه يك جان بيش ندارم تا در راه خدا بدهم . اى كاش مى‌توانستم چندين بار در راه خدا قطعه قطعه شوم و باز زنده شوم و باز در خون بغلتم چرا كه ما شيعه على ابن ابى طالب هستيم و او مى‌فرمايد : من دوست دارم كه روزى هزار بار با شمشيرقطعه قطعه شوم ولى در بستر مرگ طبيعى نميرم و به نظر من امروز شيعه على (ع) در بستر مرگ طبيعى مردن ننگ است و كوردلان بدانند و نگوئيد كه اينها مى‌روند و كشته مى‌شوند بلكه من عاشقانه و مشتاقانه شهادت را برگزيدم و شهادت عشق است و شهيد عاشق است و الله معبودش و معشوقش ، و شهيد با شهادتش به ملكوت پرواز مى‌كند و در كنار محبوب خود آرام مى‌گيرد و خدا را شكر مى‌كنم كه توانستم بالاخره براى خدا در خون بغلتم تا درخت اسلام آبيارى شود . در پايان همه شما را به شهادت و مبارزه در راه خدا دعوت مى‌كنم . اين فوزى عظيم و شرافتى بزرگ است براى انسانهائى كه به دنبال رضايت خداوند مى‌گردند و از همه مى‌خواهم كه نماز و نماز جماعت خصوصاً سبك نشماريد كه رمز پيروزى و سلاح دشمن شكن نماز و نماز جماعت است.
روحش شاد وراهش پر رهرو .
