دفتر خاطرات - کوه محبت

در محور دزلی مریوان (پاسگاه شهدا) به عنوان مسئول تدارکات انجام وظیفه می کردم، 28 فروردین، ساعت 12 شب بود. آن شب برای ما شب خیلی سختی بود، هم از نظر سرما و هم از نظر تامین جانی. «اورامانات» دست گروه های زرگاری و ضد انقلاب بود. در پاسگاه بودم که حاج عباس کریمی و حسین قجه ای وارد شدند. کمی در داخل پاسگاه استراحت کردند؛ سپس حاجی شروع به خواندن قرآن کرد. در حین خواندن قرآن، اشک از دیده هایش جاری می شد. مرتب بین دعاهایش از خدا پیروزی اسلام را می خواست. بعد از دعا، محمد تقی پکوک، رضا چراغی، محمد واعظی به همراه حاجی و حسین قجه ای جهت شناسایی منطقه عملیاتی و کسب اطاعات بیشتر عازم شهر خرمال، و شتا عراق شدند.
در میان راه به تعدادی خانواده ی بی پناه که توسط رژیم عراق اخراج شده بودند، برخورد کردند. وجود سه طفل معصوم در میان آنها، دل برادران را به درد آورد. حاج عباس، این سه طفل را در آغوش گرفت و آنان را به همراه خانواده اش به پاسگاه تته هدایت کرد و حتی جیره ی غذایی خود را به این خانواده داد.

راوی: سید محمد یداللهی، همرزم شهید عباس کریمی