سه‌شنبه, ۰۴ خرداد ۱۳۸۹ ساعت ۰۰:۰۰
محمد حسين جعفريان گفت: متوليان بايد ارتباط گرمي با آموزش و پرورش و دانشگاه ها براي ورود ادبيات مقاومت به عرصه آموزش رسمي كشور داشته باشند تا خاطرات آزاد سازي خرمشهر وارد كتاب هاي درسي شود.


به گزارش نويد شاهد، محمد حسين جعفريان، نويسنده، شاعر و مستندساز به مناسبت سوم خرداد سالروز حماسه برزگ آزادسازي خرمشهر گفت: عمده آثار آفريده شده در اين مورد به سال هاي ابتدايي پس از اتمام جنگ و دهه 70 باز مي گردد.
اين نويسنده گفت: در دهه 70 عمده فعاليت هاي حوزه مقاومت و حتي هنر مقاومت به يك روند ناسالمي دچار شد كه بسياري از منتقدان نظرات گوناگوني درباره آن دارند.
به گفته جعفريان، بخشي از منتقدان مسئله سفارشي بودن آثار، و برخي ديگر دور بودن از حادثه و نبودن علاقه و شور كافي را در ميان هنرمندان توانايي كه مي توانند آثار ماندگاري در اين حوزه بيافرينند، دخيل مي دانند.

اين شاعر اضافه كرد: البته هر كدام از اين انتقاد ها پاسخي دارد كه بايد افرادي بنشينند و علت نهايي را بيابند چرا كه در حال حاضر بيشتر از چند دهه از جنگ جهاني دوم سپري مي شود اما هنوز در كشورهايي كه درگير اين جنگ ها بودند آثار گران بهايي آفريده مي شود.
جعفريان با اشاره به رويكرد هنرمندان اين كشورها اظهار داشت: در اين كشورها هنرمندان وارد حوزه هاي هنري همانند تئاتر، سينما و انيميشن شده اند.
نويسنده كتاب «در حاشيه شط» ادامه داد: اما ما جز حوزه موسيقي كه يك اثر ماندگاري درباره خرمشهر داريم در حوزه هاي پيكرتراشي، شعر و رمان، آثارمان قابل اعتنا نيستند؛ نه اينكه آفريده نشده بلكه به يك شاهكار مبدل نشده است.
خالق اثر «پنجره هاي رو به دريا» تأكيد كرد: اخيرا كتاب هايي منتشر شده كه به نحوي به خرمشهر مربوط مي شوند، مثل كتب «دا» و برخي رمان هايي كه در حوزه جنگ نوشته شده و اشاراتي به خرمشهر داشتند، اما مشخصا به ماجراي خرمشهر و اشغال و آزادي آن نپرداخته اند.
نويسنده كتاب «فريادي پشت پنجره جهان» خاطر نشان كرد: فاصله ميان اشغال و اسارت و آزادي خرمشهر خود يك تاريخ شگفت انگيز است كه بايد فرصتي حاصل شود تا نويسندگان و هنرمندان با ياري رسانه ها بتوانند حساسيت اين موقعيت و مقطع زماني تاريخي را به ديگران منتقل كنند تا افرادي كه صاحب قلم هستند آثاري را درباره اين فاصله تاريخي بيافرينند.

وي ادامه داد: در حال حاضر در سالروز آزاد سازي خرمشهر و سوم خرداد رسانه ها محصولات خود را عرضه مي كنند اما اين مسئله تا سال آينده فراموش مي شود و مجدد اين چرخه تكرار مي شود؛ اميدوارم اين چرخه يك جا متوقف شود تا آثاري آفريده شوند كه هم در داخل و هم در خارج توانايي انعكاس آن واقعيت شگفت و عظيمي كه در خرمشهر رخ داد را دارا باشد و آن را به دنيا معرفي كنند.
جعفريان اضافه كرد: از حيث كميت بيشترين آثار در دهه دوم آفريده شد، يعني فاصله پايان جنگ و 10 سال پس از آن (همان دهه 70)، اما در دهه 80 و چهار و يا پنج سال اخير كندي در اين راستا مشاهده مي شود، اما به نظر مي رسد اتفاقاتي در حال رخ دادن است و افرادي اين دغدغه را پيدا كرده اند تا اتفاقاتي به سرانجام برسد.
وي گفت: اگر افرادي كه متولي اين امر هستند با اهالي فرهنگ و يا افرادي كه فكري براي انجام اين كار دارند، مشورت داشته باشند ما شاهد تولد آثار شگفت انگيزي خواهيم بود.
اين نويسنده اظهار داشت: سفارشي بودن اثر صرفا دليل و نشانه نازل بودن نيست و نبايد فراموش كرد كه شاهنامه فردوسي هم كاري سفارشي بود. نهادي كه مسئول اين امر است بايد بداند به سراغ چه افرادي برود، چه محصولي سفارش دهد و در چه فاصله اي آن را دريافت كند. مهندسي فرهنگي كار و مشورت با اهالي آن حوزه، همان نقطه ضعفي است كه وجود دارد، اميدوارم برطرف شود تا آثار در خور شأن تاريخ و آن مرداني كه اين تاريخ را ساختند، آفريده شود.

به گفته جعفريان، بي ترديد جوهر و پايه اغلب موارد هنري، «خاطره» است، همانند رمان كه خود مي تواند پايه سينما و تئاتر و نمايشنامه شود، همه عمدتا از خاطرات سرچشمه مي گيرند و اگر خاطرات عالي منعكس شوند سرچشمه بسياري از اتفاقات خواهند بود مثل همان موضوعي كه درباره كتاب «دا» شاهد بوديم.
نويسنده كتاب «در حاشيه شط» تصريح كرد: نبايد فراموش كرد كه بحث جمع آوري خاطرات فراموش شده است؛ چرا كه در حال حاضر انبوهي از خاطرات در سينه افرادي است كه به عنوان جانباز در بيمارستان و كنج خانه ها هستند و هيچ فردي براي جمع آوري خاطرات به سراغ آنها نمي رود.

وي اظهار داشت: بايد راهي پيدا شود تا اين خاطرات به صورت قابل ارايه در كتب درسي تدوين شوند، هنگامي كه اين خاطرات وارد كتب درسي شد جدا از خاطره بودن، مبدل به خاطراتي در اذهان كودكان، نوجوانان و جوانان ما مي شود و هنگامي كه اين جوانان پا به عرصه سينما، كارگرداني، شاعري و نويسندگي و يا مشاغل خارجي از دنياي هنر و ادبيات مي گذارند با اين موضوع آشنا هستند و مي توانند مشتريان آثاري از اين دست باشند لذا اين مسئله جاودانه مي شود و ما وظيفه و مسئوليت مان را درباره خاطرات جنگ و بخش نوراني آن يعني «آزاد سازي خرمشهر» انجام مي دهيم.
جعفريان تأكيد كرد: اگر در روسيه و فرانسه مسايل جنگ و خاطرات وارد كتب درسي نمي شد هيچگاه موضوع جنگ جهاني دوم موضوعي ملموس و قابل درك و روشن نبود.
نويسنده كتاب «پنجره هاي رو به دريا» اضافه كرد: متوليان بايد ارتباط گرمي با آموزش و پرورش و دانشگاه ها براي آماده سازي كتب درسي در اين حوزه داشته باشند و مي توانند اين راه را از خرمشهر آغاز كنند كه اميدوارم راهي براي ورود خاطرات به كتب مختلف انديشيده شود.
جعفريان در خاتمه درباره خرمشهر گفت: بايد از خرمشهر آن زمان و خرمشهر امروز در رسانه ها صحبت شود تا اين شهر را به نسل امروز و فردا شناساند.
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده