تأثير آموزش مهارت هاي شناختي، ارتباطي، رفتاري و حل تعارض بر صميميت زوجين شاهد و ايثارگر شهر اصفهان

هدف اين پژوهش بررسي تأثير آموزش مهارت شناختي، ارتباطي، رفتاري و حل تعارض بر صميميت زوجين شاهد و ايثارگر است. روش تحقيق نيمه تجربي بوده، از طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل استفاده شد. جامعة آماري شامل زوجين شاهد و ايثارگر شهر اصفهان بود. از ميان داوطلبان شركت در جلسه هاي آموزشي، 30 زوج انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آموزش و كنترل جايگزين شدند.ابزار اندازه گيري مقياس صميميت زناشويي اوليا(1386) بود. گروه آزمايش در هشت جلسه آموزشي شركت كردند. يافته هاي تحقيق با نرم افزار SPSS و روش تحليل كوواريانس تجزيه و تحليل شد. تجزيه و تحليل نتايج تحقيق نشان داد كه آموزش مهارت هاي شناختي- رفتاري ميزان صميميت زوجين را افزايش داده است (49/6=F و 05/0P