سيد محمد رضويان

سيد محمد رضويان در زمستان 1334 در خانواده مذهبي در شهر خون و قيام قم ديده به جهان گشود.
- پس از رحلت آيت الله العظمي بروجردي و در جريان برگزاري مراسم تجليل از ايشان، با نام حاج آقا روح الله مصطفوي خميني آشنا شدم .
پس از دسگيري حضرت امام و در پانزده خرداد 42 در جريان كشتار طلاب در مدرسه فيضيّه، ناظر جنايات رژيم پهلوي از نزديك بودم. در محافل و مجالس و تظاهراتي كه به نشانه ي اعتراض به دستگيري امام خميني در قم تشكيل گرديد، به ويژه دعاهاي توسل مسجد بالا سر حرم حضرت معصومه (سلام الله عليها) شركت كردم. و يكي از زيباترين و با شكوه ترين خاطرات ايام كودكيم، شركت در جشن آزادي حضرت امام در مدرسه فيضيه است؛ در حاليكه قم و فيضيه را به طرز زيبايي آذين بسته بودند، ايشان را از ميدان آستانه تا فيضيه و حرم همراهي كردم، نم نم باران هم در هنگام غروب بر زيبايي اين خاطره دل انگيز افزوده است .
شعارنويسي ، مطالعه مستمر، پخش و توزيع اعلاميه هائي كه به دور ديوار مدرسة فيضيه زده شده بود، نقش زيادي در آگاهي هاي سياسي، مذهبي و انقلابي وي تا پايان دهه چهل شمسي داشت.و شركت در محافل و جلسات و هيئت هاي مذهبي ومطالعه كتاب ولايت فقيه حضرت امام كه بصورت مخفي ودست به دست بين جوانان مي گشت و شركت در انجمن هاي عصر قم و آشنايي با دانشجويان و طلاب جوان، درشكل گيري فكر مبارزاتي وي نقش فراواني داشته است.
از افرادي كه مشوق اصلي ايشان براي مبارزه با رژيم ستم شاهي بود مي توان از طلبه شهيد محمدعلي و دبير كلاس پنجم دبيرستان كه از دانشجويان دانشگاه علم و صنعت بود نام برد؛ اين ارتباط بعدها منجر به تعميق روابط و تبادل كتاب ، جزوه و اعلاميه و طرح عمليات ايذايي عليه يكي از روحانيون درباري قم شد.
در سال 1352 بدنبال دستگيري و شكنجه يكي از اعضاي گروه جوانان غيور شهرستان قم و اعتراف او ؛ سيد محمود رضويان در سن 17 سالگي دستگير مي شود و پس از تحمل شكنجه فراوان مثل دستبند قپاني ـ تخت شلاق ـ آپولو ـ آسياب ـ شوك الكتريكي در كميته مشترك ضد خرابكاري در دادگاه اول به اتهام اقدام عليه امنيت كشور به پنج ماه و در دادگاه دوّم به يكسال زندان محكوم مي گردد.
ـ پس از تحمل يكسال دوران محكوميت در آبان 1353 از زندان قصر آزاد شد؛اين بار با كوله باري از تجربه به مبارزات خود ادامه داد ،ارتباط با شهيد موحدي و همراهي با يك گروه دانشجوئي بنام فجر انقلاب كه ضرباتي را به رژيم وارد كرده بود ؛ منجر شد پس از صد روز آزادي، در بهمن 53 دستگير و پس از تحمل شكنجه هاي فراوان، در دادگاه اول به اعدام و سپس در دادگاه دوّم بخاطر تغيير شرايط به ابد محكوم و پس از تحمل چهار سال همزمان با پيروزي انقلاب آزاد شد.